ŁONO NARODU: WYŻ DEMOGRAFICZNY W GÓRNYM KARABACHU (2011)

W 2008 roku rząd Górskiego Karabachu wprowadził Program Polityki Prorodzinnej, w ramach którego małżeństwa otrzymują dotację pieniężną za każde urodzone dziecko. Celem programu jest odbudowanie populacji regionu po wyniszczającej wojnie, rozpoczętej po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 r. i trwającej do roku 1994. Rdzenni mieszkańcy Górskiego Karabachu, narodowości ormiańskiej, korzystając ze wsparcia sąsiadującej Armenii, rozpoczęli wojnę z Azerbejdżanem. W wyniku walk 65000 miejscowych Ormian i 40000 Azerów musiało opuścić swoje domy. Muzułmańska populacja Azerów nigdy nie powróciła do Górskiego Karabachu. Nie zrobiło tego również wielu Ormian. Zawieszenie broni podpisano w 1994 r., jednak do tej pory nie udało się zawrzeć trwałego pokoju pomiędzy Armenią i Azerbejdżanem.

2 września 2011 roku Górski Karabach świętował 20-lecie swojej niepodległości, jednak wciąż nie została ona uznana przez społeczność międzynarodową. Życie w republice nie jest łatwe. Bezrobocie pozostaje na wysokim poziomie, płace są niskie, możliwości jest niewiele, a młodzi ludzie wciąż opuszczają kraj w poszukiwaniu lepszej przyszłości za granicą.

Od chwili wprowadzenia tego Programu przypisuje się mu zwiększenie współczynnika urodzeń o 25,5% – z 2.145 odnotowanych urodzeń w 2007 roku do 2.694 w 2010 r. Program jest realizowany przez Ministerstwo Opieki Społecznej, które nadzoruje wypłaty dla małżeństw. Małżeństwa otrzymują kwotę około 575 € z okazji ślubu, 190 € za pierwsze dziecko, 380 € za drugie, 950 € za trzecie i 1350 € za czwarte. Rodziny posiadające sześcioro dzieci w wieku poniżej 18 lat otrzymują dom. Są to dość znaczące kwoty w regionie, w którym średnia miesięczna pensja wynosi 35 €.

Program Polityki Prorodzinnej z całą pewnością działa i jego wyniki są bezdyskusyjne. Płatności są dokonywane w sprawny sposób, a wsparcie jest dostępne dla wszystkich. Pytanie, na które nie znamy jeszcze odpowiedzi, dotyczy długoterminowych efektów zachęcania tak wielu młodych kobiet do rodzenia dzieci. Czy w regionie, znajdującym się w tak niekorzystnej sytuacji ekonomicznej jak Górski Karabach, rozwiązaniem może być po prostu zwiększenie wskaźnika urodzeń, bez wcześniejszego zadbania o poprawę edukacji, infrastruktury, możliwości zatrudnienia i podniesienia standardu życia dla przyszłych pokoleń? Bez tego dzieci urodzone w czasie „baby boomu” mogą po osiągnięciu dorosłości po prostu wyjechać w poszukiwaniu lepszego życia za granicę, tak jak młodzi ludzie czynią to dzisiaj.

Anastasia Taylor-Lind
urodziła się w 1981 r. w Wielkiej Brytanii, mieszka w Londynie (Wielka Brytania)
www.anastasiataylorlind.com

^[1]Anastasia Taylor-Lind jest fotografem dokumentalnym pochodzenia brytyjsko-szwedzkiego. Jest członkinią VII Photo Agency. Mieszka w Londynie i pracuje m.in. dla: „GEO Germany”, „The Telegraph Magazine”, „The Observer Magazine”, „The Sunday Times Magazine”, „Marie Claire”, „ELLE France”, „Newsweek”, „Time” i „The New York Times”.

Jej prace były prezentowane na wystawach na całym świecie, m.in. w: Saatchi Gallery, Frontline Club i National Portrait Gallery w Londynie, Fovea Exhibitions w Nowym Jorku.

Anastasia otrzymała liczne nagrody w dziedzinie fotografii, m.in. nagrodę FNAC dla fotoreporterów, która została wręczona podczas festiwalu fotoreportażu Visa Pour L’Image w 2011 roku, nagrodę Canon Young Photographer w 2010 roku oraz stypendium Joan Wakelin przyznawane przez Royal Photographic Society w 2009 roku. W tym roku Anastasia została wybrana do wzięcia udziału w prestiżowych warsztatach World Press Photo Joop Swart Masterclass.

Anastasia jest absolwentką University of Wales w Newport oraz London College of Communication.

KLUB JAZZGA
Piotrkowska 17

pokaz slajdów: 12.05,  godz. 21.30