Corinne Vionnet

Corinne Vionnet to artystka zajmująca się sztukami wizualnymi, mieszkająca w szwajcarskim miasteczku Vevey. Jej prace znajdują się w zbiorach takich muzeów i galerii jak: SF MOMA (USA), Musée d’Art du Valais (Szwajcaria), Musée d’Art of Pully (Szwajcaria), Musée Français de la Photographie (Francja), FotoMuseum w Antwerpii, Musée d’Art du Valais, Musée Jenisch (Vevey), Musée des Beaux-Arts (Lozanna), Museum of Contemporary Art (Denver), Maison Européenne de la Photographie (Paryż), Arts Santa Monica (Barcelona). Fotografie artystki były również prezentowane na festiwalach: Les Rencontres d’Arles, Paris Photo, Pulse Miami i w Danziger Gallery podczas Photo London. Jej prace gościły na łamach wielu magazynów, między innymi: Beaux-Arts magazine, Telegraph, Wall Street Journal, Huffington Post, British Journal of Photography, Les Lettres et Les Arts, Images Magazine, Yvi, a także w innych publikacjach, takich jak: „Photography Vol.4: The Contemporary Era 1981-2013”, (wyd. Skira), „Art and the Internet” (wyd. Black Dog Publishing), „MAO” (wyd. Horizons Editions). W 2011 roku monografię artystki opublikowało niemieckie wydawnictwo Kehrer Verlag. Cykl zdjęć Vionnet zatytułowany „Fotograficzne okazje” (Photo Opportunities) został wykorzystany w programie dokumentalnym „Collection PHOTO”, w odcinku pt. „Les Appropriationnistes”, wyreżyserowanym przez Stana Neumanna. W styczniu 2013 roku artystka otrzymała zaproszenie do udziału w Światowym Forum Ekonomicznym w Davos i wzięła udział w konferencji pt. „ Seeing is Believing”.

Fotograficzne okazje (Photo Opportunities)

Podróżujemy, oglądamy zabytki i robimy zdjęcia. Zamykając w kadrach popularne atrakcje turystyczne, tworzymy fotograficzne pamiątki, nierozerwalnie kojarzące się z podróżami. Przygotowując cykl zdjęć „Fotograficzne okazje”, Corinne Vionnet – artystka szwajcarsko-francuskiego pochodzenia – przejrzała tysiące takich pamiątkowych „pocztówek”, wpisując w wyszukiwarki serwisów fotograficznych nazwy znanych zabytków. Łącząc ze sobą zdjęcia wykonane z różnych perspektyw, artystka proponuje własną interpretację znanych miejsc i przedstawia je w impresjonistycznym ujęciu jako ulotne struktury zdające się dryfować pośród mgieł na tle błękitnego nieba, niczym wyjęte ze snu.