Światło – czuła

Wystawa zbiorowa. Kurator Marek Szyryk.

Artyści: Jarosław Klupś, Marek Noniewicz, Eugeniusz Józefowski, Joanna Stoga, Katarzyna Maluga, Tomasz Mielech, Rafał Biernicki, Georgia Krawiec, Monika Kryszczyńska, Jakub Byrczek, Marek Szyryk, Łukasz Filak, Przemysław Zajfert, Paweł Kula.

Wystawa „Światło – czuła” to zestaw najciekawszych, najbardziej kreatywnych prac  autorów, którzy poszukują obrazu fotograficznego opartego na niedoskonałości, akceptowalnych i nawet żądanych błędach, na swoistej poetyce obrazu. Obecnie daje się zauważyć powiększającą się liczbę twórców kierujących się w stronę alternatywnych, starych, do niedawna zapomnianych bądź rzadko używanych różnorodnych technik fotograficznych. Magia ciemni, niepowtarzalność efektów, nadawanie indywidualnego piętna swoim pracom są wciąż dla części fotografów podstawową techniką ich pracy. Dziś, w XXI wieku nadal używamy zapomnianych na dekady technik fotograficznych. Dla nas najbardziej intrygująca jest zależność pomiędzy nawiązywaniem do przeszłości, a obecnymi, współczesnymi trendami w sztuce fotograficznej. Badamy wszelkie dostępne formy oraz materiały starych technik i wybieramy takie, które nam są bliskie oraz te, które ze zwykłych, znanych technik czynią niezwykły przekaz. Korzystamy z przeszłości, ale opieramy się na ewolucji będącej charakterystyczną cechą fotografii. Jest to kontynuacja tradycji zrodzona z innych już potrzeb obrazowych ponieważ współczesność rewiduje konwencje wyrazu i narzuca nowe. Fotografia nie opierała się historycznie wyłącznie na jednej technice powstawania i rejestracji obrazu. Dzięki temu wypełniona jest potencjałem możliwości technicznych, a każda z technik ma swoją właściwość i formę wyrazu, którą trudno przenieść do innej. Jest to punkt wyjścia dla fotografa, który nie może przewidzieć efektu końcowego i dla którego rezultaty bywają zdumiewające. Zapanowanie nad obrazem i pokonanie tym samym jego anonimowości jest dla niego nagrodą, a powstanie wyjątkowego, niepowtarzalnego obrazu i pewnego nowego rodzaju materii humanizuje w tym przypadku fotografię.